Avrupa seçimleri, Avrupa Parlamentosu‘nda beklenen sağa kaymayı getirdi. Ancak, politika için en büyük risk, Fransa ve Almanya’daki ulusal politikalardan kaynaklanıyor.
Sonuçlar açık. Merkez sağ Avrupa Halk Partisi (EPP), oyların neredeyse %26’sını alarak bir sonraki Avrupa Parlamentosu’nda en güçlü siyasi grup olacak. Yeşiller ve Liberaller (Renew) en büyük kayıpları yaşadı. Aynı zamanda, hem sağcı hem de milliyetçi parti grupları sandalye kazandı. Yüzde olarak en büyük artış aslında parlamentoda bir siyasi grup oluşturmayan “bağımsız partilerden” geldi. Bu kazançlar, iki hafta öncesine kadar “Kimlik ve Demokrasi” grubunun bir parçası olan ancak Marine Le Pen tarafından gruptan atılan Alman AfD partisinin bir sonucu olarak gerçekleşti.
Daha önce de belirtildiği gibi, seçimler Avrupa ekonomisini hem Avrupa hem de ulusal düzeyde etkileyecek. Emmanuel Macron’un erken seçim ilanından sonra bu iki kanallı etki daha da önem kazandı.
Avrupa Boyutu: Önceliklerin Değişmesi
Aşırı sağ partiler bu seçimlerde ilerleme kaydetmiş olsa da, siyasi merkez hala çoğunluğu elinde tutuyor. Şimdi, partilerin birlikte çalışmaya istekli ve yetenekli olup olmadığına çok şey bağlı. Ve sadece birkaç hafta için değil, beş yıl boyunca. Bazı EPP üyelerinin yorumları, partinin İtalya’dan Giorgia Meloni tarafından gayri resmi olarak yönetilen “Muhafazakarlar ve Reformistler” ile iş birliğini dışlamadığını gösteriyor. EPP’nin bir sonraki Avrupa Komisyonu başkanını öne çıkaracağı ve Ursula von der Leyen’in ikinci bir dönem için devam edeceği oldukça muhtemel görünüyor.
Ancak ikinci bir dönem, farklı öncelikler getirecektir. Yeşillerin büyük kayıpları ve popülist partilerin yükselişi ile yeni veya daha iddialı bir Yeşil Anlaşma pek olası görünmüyor. Bunun yerine, ikinci bir Von der Leyen komisyonu muhtemelen güvenlik konularına, sanayi politikasına ve yeşil geçiş için uzatılmış veya yumuşatılmış son tarihlere ve düzenlemelere odaklanacaktır. AB sınıflandırmasındaki değişiklikler de göz ardı edilmemelidir. Bu bağlamda, Yeşillerin kayıplarının tamamen seçmenlerin yeşil politikalardan uzaklaşmasından kaynaklanmadığını belirtmek ilginçtir. Bazı seçmenler aslında daha radikal yeşil partilere yöneldi.
Avrupa Parlamentosu’nda daha karmaşık çoğunluk oluşturma süreci ve hem Avrupa hem de ulusal düzeyde daha milliyetçi partilere ve politikalara doğru kayma kombinasyonu, büyük sınır ötesi Avrupa projelerinin tamamlanmasının veya daha da geliştirilmesinin daha az olası olduğu anlamına geliyor. Sermaye piyasaları birliği veya yeni ortak Avrupa yatırım araçları gibi düşünün. Avrupa karşıtı partilerin yükselişi muhtemelen güvenlik ve göç gibi politika alanlarında daha belirgin olacak, geleneksel ekonomik alanlarda ise daha az görülecektir.
Ulusal Boyut: Belirsizliğin Beklenmesi
Avrupa ekonomisi için daha önemli sonuçlar ulusal politikalardan gelecek, en önemli gelişmeler ise Fransa ve Almanya’da yaşanacak.
Zaten zayıflayan Fransız-Alman ekseni daha da zayıfladı. Almanya’da, Olaf Scholz’un partisi oyların sadece %14’ünü aldı, Fransa’da ise Emmanuel Macron’un partisi %15 aldı. Büyük hayal kırıklıkları.
Almanya’da, hükümet koalisyonu oyların %30’undan azını aldı. Erken seçimler hala olası görünmüyor, ancak koalisyon içindeki gerilimler, en belirgin olarak mevcut bütçe görüşmelerinde, politika belirsizliğini ve siyasi hayal kırıklıklarını artıracaktır. Yazdan sonra, AfD’nin yine güçlü sonuçlar alması muhtemel olan üç doğu Almanya bölgesel seçimi olacak. Bu da olası bir siyasi gerilim anı. Erken seçimler olmasa bile, bir sonraki ulusal seçimler 2025 sonbaharında planlanmış durumda. O zamana kadar yeni büyüme odaklı politikalar görmek şu anda zor görünüyor.
Fransa’da, pazar günü alınan sonuç, Cumhurbaşkanı Macron’u ay sonuna kadar bir erken seçim ilan etmeye sevk etti. Bu, Macron’un insiyatifi yeniden ele geçirmesini sağlamak için stratejik bir hamle olabilir. Sonuçta, bu duyuru, Le Pen’in zaferinden kendi siyasi geleceğine odaklanmayı kaydırmaya yardımcı oldu. Ancak, bu siyasi hamlenin uzun vadede akıllıca olup olmadığı henüz belli değil.
Kısa vadede, Fransız erken seçimleri artan belirsizlik nedeniyle tahvil getirileri arasındaki farkın genişlemesine yol açtı. Cumhurbaşkanı Macron liderliğindeki bir Fransız hükümeti ve aşırı sağ Başbakan Jordan Bardella ile ne tür politikaların uygulanabileceğini söylemek imkansız. Ancak, bildiğimiz şey, Avrupa Komisyonu’nun önümüzdeki hafta Fransa’yı Aşırı Açık Prosedürüne tabi tutma ihtimalinin çok yüksek olduğu ve Fransa’nın kamu maliyesinin daha az sürdürülebilir hale geldiğidir. Piyasalar, Fransa’nın siyasi liderliğindeki değişikliklerin daha sorumsuz mali politikalara ve Avrupa mali kurallarına karşı bir muhalefete yol açıp açmayacağını sorgulayacaktır.
Avrupa Seçimlerinin Kısa ve Uzun Vadeli Sonuçları
Avrupa siyaseti bir gecede değişmeyecek, ekonomi üzerindeki etkiler de hemen hissedilmeyecek. Bu her zaman kademeli bir süreç olmuştur. Ve Avrupa seçimlerinin sonuçları da tam olarak bu görüşle uyumlu. Zamanla, Yeşil Anlaşma’nın sulandırıldığını, daha fazla entegrasyon adımlarının askıya alındığını ve güvenlik ve sanayi politikalarına daha fazla vurgu yapıldığını görebiliriz.
Seçim sonuçlarının ulusal sonuçları, AB iş birliği parametrelerini değiştirerek daha fazla iç gündeme kaymayı beraberinde getirebilir. Şu an için yeni kamu borç gerilimleri riski seçimlere kadar Fransa ile sınırlı kalıyor. Ancak, birçok ülkede sağa kayma, ulusal düzeyde daha gevşek mali politikalar getirebilir; bu, büyüme yanlısı teşvikler veya sadece daha fazla sosyal transferler yoluyla olabilir. Bu da Avrupa Komisyonu ile yeni gerilimler ve finansal piyasalara belirsizlik getirebilir.
Hem Avrupa hem de ulusal boyutun potansiyel uzun vadeli bir diğer sonucu ise Avrupa’nın bir blok olarak daha az öngörülebilir ve dolayısıyla uluslararası yatırımcılar için daha az cazip hale gelmesidir. Avrupa ve ulusal politikacıların ve politika yapıcıların bu büyüyen endişeleri engellemek için çalışması gerekecek.
Ayrıca Okuyun : “Euro Avrupa Seçimlerinden Darbe Aldı – FX Günlüğü”
